Zer da Ashtanga Yoga?
Ashtanga Yoga terminoa Pantanjaliren Yoga Sutras izenekotik dator. Liburu honetan Patanjalik Yogara nola iritsi aipatzen du: «Yogas chitta-vritti-nirodhah» (Yoga gogoaren gorabeheren amaiera da). Ashtanga, Ashta (zortzi) + Anga (adarrak) dira askapenera iristeko jarraitu beharreko zortzi urratsak, Moksha. Zortzi urrats hauek dira: Yama, Niyama, Asana, Pranayama, Pratyahara, Dharana, Dhyana eta Samadhi.
Bestalde, gaur egun Ashtanga Yoga izenez ezagutzen duguna Sri Krisnha Pattabhi Joisek Indiako Mysore hirian XX. mendean sortutako praktika bat da, bere maisu Tirumalai Krishnamacharyaren irakaspenetan eta gaur egun galduta dagoela uste den Yoga Korunta izeneko testu zahar batean oinarritua.
Sri Krisnha Pattabhi Jois, Ashtanga Yoga modalitatearen sortzailea
Sharath Jois, Ashtanga Yoga leinuko irakaslea, praktikantea eta sostengatzailea
Krishnamacharya, yoga modernoaren aita
Yoga 3. adarretik hasten dugu, Asana adarretik, gorputz eta buru egonkor bat lortzeko, beste adarrak lantzeko beharrezkoa dena.
Ashtanga Hatha Yogaren forma oso dinamikoa eta energetikoa da, 6 serie edo mailatan oinarritua, jarreren sekuentzia finko batekin. Ashtanga Yogaren praktikan, arnasketa mugimenduarekin koordinatzen da (Vinyasa). Oso praktika fisikoa izan arren, buru-argitasuna eta barne-bakea ere sustatzen ditu.
Ashtangaren praktika funtsezko hainbat printzipiotan oinarritzen da. Ikuspegi anitz horrek osasun fisikoa eta ongizate mentala sustatzen ditu.
Lau printzipio hauek beharrezkoak dira Ashtangaren praktikaren arrakastarako:
Vinyasa
Mugimendua eta arnasketa elkartzea esan nahi du.
Vinyasa Ashtanga Yoga beste estilo batzuetatik bereizten duen zigilu bereizgarria da. Mugimenduaren eta arnasketaren arteko lotura da. Vinyasa da Ashtanga Yogaren praktika guztiaren haria.
Jarrera bat hurrengoarekin lotzen du, arrosario baten haria bezala. Hurrengo posturarako gorputza eta jarrera energetikoa prestatzen ditu, praktika horren beroa eta dinamismoa mantenduz.
Bandhas
Itxiera esan nahi du.
Prana aholkatzeko gorputzeko muskulu-eremu finak uzkurtzea da, eta ondorio fisiko, energetiko eta psikiko sakonak eragiten ditu.
Hiru daude: Mula bandha, Uddiyana bandha eta Jalandhara bhanda. Lehenengo biak praktika osoan erabiltzen dira, eta azkena, berriz, jarrera batzuetan bakarrik.
Ujjayi Pranayama
Arnasketa-teknika espezifiko hori praktika osoan zehar erabiltzen da. Arnas teknika geldoa eta entzungarria da, berotzeko, energia emateko eta fokuratzea eta kontzentrazioa handitzeko erabiltzen dena.
Drishti
Drishti-a begirada puntu zehatz batean finkatuta mantentzean datza. Helduleku bakoitzean drishti edo puntu fokal espezifiko bat erabiltzen da. Horrek praktika zentratuagoa eta gogoetatsuagoa sortzen laguntzen du.
- BHRUMADHYE – Bekokia
- NASAGRE – Sudurra
- HASTAGRE – Eskua
- NABHICHAKRA – Zilborra
- ANGUSTHAMADHYE – Erpurua
- PARSVA – Eskuineko aldea
- PARSVA – Ezkerraldea
- URDHVA – Gorantz
- PADAYORAGRE – Oinak
Kontaktatu orain
